Oczy, jak mówi znane wszystkim powiedzenie, są zwierciadłem ludzkiej duszy. Istotne jest zatem, aby wykorzystywać je jako narzędzie do komunikacji z innymi. Kontakt wzrokowy – na pewno o nim słyszałeś? Czy zdajesz sobie jednak sprawę, jak potężną bronią dysponujesz? Co oznacza długotrwałe unikanie patrzenia w oczy? Czy można wykorzystać kontakt wzrokowy do budowania zaufania? O czym świadczy kierunek naszego patrzenia? O tym napiszemy w dalszej części artykułu.
Co to jest kontakt wzrokowy?
Kontakt wzrokowy to forma komunikacji niewerbalnej, służąca do budowania ogólnoludzkich relacji. Jednostki które wykorzystują kontakt wzrokowy w codziennych relacjach, postrzegane są jako osoby:
– pewne siebie,
– naturalne,
– skuteczne,
– uczciwe,
– atrakcyjne oraz
– przyjazne dla tych, którzy mają problem z podtrzymywaniem wspomnianego kontaktu.
Istotnym podkreślenia jest fakt, że najłatwiej można utrzymać kontakt wzrokowy z osobą, którą znamy i szanujemy (np. z przyjacielem bądź członkiem rodziny).
Unikanie kontaktu wzrokowego – co to oznacza?
Długotrwałe unikanie kontaktu wzrokowego to sygnał alarmowy dla osoby, z którą dyskutujesz. Jeśli rozmówca widzi, że nie patrzysz mu w oczy (a wręcz przeciwnie – uciekasz wzrokiem, odwracasz głowę oraz poruszasz się w nienaturalny sposób), ma prawo czuć się nieswojo. Jednostka, która unika kontaktu wzrokowego to – w wielu przypadkach – osoba nieszczera, fałszywa, pragnąca ukryć swoje emocje.
Czy można wykorzystać kontakt wzrokowy do budowania zaufania?
Oczywiście. W dalszej części artykułu powiemy, w jaki sposób można to zrobić.
1). Nawiązywanie kontaktu wzrokowego z nieznajomymi osobami.
W pracy, sklepie, na ulicy – kontakt wzrokowy możesz nawiązać w każdym miejscu. Przechadzając się ulicami oraz alejkami w sklepie, co rusz natykasz się na przechodnia, klienta bądź pracownika obiektu. Istotne jest, aby utrzymywać kontakt wzrokowy z nieznajomymi – to bowiem oznaka szacunku dla ludzkiego życia oraz pracy.
2). Uśmiech (uśmiech – jak powszechnie wiadomo – to element wprowadzający miłą, przyjacielską atmosferę; rozmawiając ze swoim bratem, kumplem bądź znajomym, staraj się mieć przyjazny wyraz twarzy).
3). Naturalność.
Utrzymywanie kontaktu wzrokowego z rozmówcą jest rzeczą równie naturalną, co jedzenie czy przyjmowanie płynów. Każdego dnia spoglądamy w oczy wielu osobom, ukazując w ten sposób szacunek i zrozumienie. Ważne jest jednak, aby wiedzieć, kiedy odwrócić wzrok od kompana, by ten mógł odpocząć od spojrzeń.
Kiedy można odwrócić wzrok?
– W sytuacji, gdy chcemy się nad czymś zastanowić
– W sytuacji, gdy zostaniemy o coś zapytani.
Pamiętaj również, że kontakt wzrokowy powinien iść w parze z Twoim głosem oraz postawą – w innym razie całość może wyglądać bardzo nienaturalnie. Jeśli czujesz, że pewne elementy postawy szwankują, poćwicz trochę przed lustrem (takie działanie sprawi, że nabierzesz wprawy oraz śmiało pójdziesz w świat).
4). Świadomość języka swoich oczu.
5). Takt/Umiarkowanie (utrzymywanie kontaktu wzrokowego to jedno, gapienie się w oczy kompana to drugie; jeśli ktoś nie życzy sobie, aby na niego patrzeć, po prostu odwróć głowę).
6). Rezygnacja z okularów przeciwsłonecznych.
Okulary przeciwsłoneczne to akcesoria chroniące przed promieniami słonecznymi. Istotne jest zatem, aby wykorzystywać je do jednego celu. W sytuacji, gdy stajesz oko w oko ze swoim interlokutorem, koniecznie zdejmij przyciemniane szkła. Istotnym podkreślenia jest fakt, że okulary to elementy utrudniające zrozumienie intencji rozmówcy. Jeśli w trakcie spotkania będziesz miał przysłonięte oczy, druga strona poczuje się nieswojo.
Kierunek spojrzenia – czyli co oznacza patrzenie z góry bądź głowa przechylona na bok?
• Patrzenie z góry.
Patrzenie z góry to rodzaj pewności siebie, oznaka całkowitego poczucia własnej wartości. Czy tylko oznaka asertywności/zdecydowania? Patrząc z góry, rozmówca emanuje wyższością oraz przewagą, a to nie jest mile widziane w wielu kręgach.
• Głowa przechylona na bok.
Głowa przechylona na bok to forma komunikacji niewerbalnej, polegająca na intensywnym nastawianiu ucha. Przechylając głowę w jedną stronę, rozmówca wykazuje chęć do słuchania, wczuwa się w emocje oraz okazuje pełne zainteresowanie.
• Patrzenie w dół.
Patrzenie w dół może być oznaką nieszczerości interlokutora (ten nie chce spojrzeć nam głęboko w oczy). Z drugiej jednak strony, może świadczyć o jego skrusze. Jeśli człowiek pochyla głowę w geście żalu i boleści, przyznaje się do winy oraz oczekuje wybaczenia win.
Podsumowanie
Kontakt wzrokowy to element służący do budowania ogólnoludzkich relacji/zaufania. Podtrzymywanie kontaktu świadczy o ludzkiej pewności siebie, natomiast brak patrzenia w oczy – przekreśla szanse na porozumienie stron. Czy potrafisz utrzymać kontakt wzrokowy ze swoim rozmówcą? W jaki sposób zachowujesz się, gdy inni patrzą Ci w oczy? Przeanalizuj postawione pytania i zastanów się jakim jesteś interlokutorem.
